tag:blogger.com,1999:blog-43417950863161253842024-03-15T09:55:41.966-07:00El Que Deambula“El poema es el único supuesto de que yo existo,
la única garantía de mi ser:
el único rezo por que el no ser no sea como el ser.” L.M.P.Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.comBlogger176125tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-86285208081558310112024-01-26T22:18:00.000-08:002024-02-02T19:44:50.774-08:00Milagro<p><br /></p><p>Que en el que sea mi último momento</p><p>Brille frente a mí tu rostro</p><p><br /></p><p>Que de la negrura surjan tus ojos,</p><p>la piel de tu frente;</p><p>Que el Señor me otorgue el milagro</p><p>De incluso oír tu voz</p><p><br /></p><p>¿Qué palabras dirías?</p><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-2063798522131097282024-01-06T21:45:00.000-08:002024-01-17T19:57:50.107-08:00Boxeo<p> </p><p>Hacer boxeo de sombra</p><p>De pronto</p><p>en la madrugada</p><p>Cigarrillo</p><p>Beso de whisky</p><p><br /></p><p>Te conocí</p><p> en el silencio</p><p>de la profundidad de la noche</p><p><br /></p><p>El ardiente</p><p> centro</p><p>del corazón cuando</p><p><br /></p><p>te baña la dorada</p><p> aurora</p><p>y piensas en la música</p><p> en el tacto</p><p> en los ojos</p><p>y se congela</p><p> se fulmina</p><p>y hay el frío del duelo</p><p> de haber perdido</p><p> el Sol</p><p><br /></p><p>Y quema</p><p> arde</p><p> un recuerdo más</p><p>que se convierte</p><p> en gris amanecer</p><p> del dolor.</p><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-82430351704137830462023-12-22T21:22:00.000-08:002023-12-22T21:22:12.692-08:00Fiebre<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiJkBHAc5vfXqG6Bn0vEOZiiZYcB3D6c40ep_85g8-CD6d9EuP3uL2DI1Pdl0i9cUI9naIwTcoTxo4tpW5dCtqGWDGz_wRVQhfOP2hqY6D1NgGtOY2T1SGFQvi8O9Xd-BTKxW73Xk4lufMKRB3jyPYGUdEBoBcX9JmzhP7EzrPY_C19orDuervOKNJtFEoV" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="554" data-original-width="750" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiJkBHAc5vfXqG6Bn0vEOZiiZYcB3D6c40ep_85g8-CD6d9EuP3uL2DI1Pdl0i9cUI9naIwTcoTxo4tpW5dCtqGWDGz_wRVQhfOP2hqY6D1NgGtOY2T1SGFQvi8O9Xd-BTKxW73Xk4lufMKRB3jyPYGUdEBoBcX9JmzhP7EzrPY_C19orDuervOKNJtFEoV" width="320" /></a></div><br /><p></p><p><br /></p><p>Noche inquieta,</p><p>desasosegada,</p><p>viaje a los infiernos,</p><p>un escenario de El Greco.</p><p><br /></p><p>Se congela el interior,</p><p>tiembla y caen las torres,</p><p>arden las murallas,</p><p>se llena la oscuridad de alaridos.</p><p><br /></p><p>¿Cómo luchar contra esta calamidad?</p><p>Invisible, incomprensible,</p><p>plaga catastrófica,</p><p>sufrimiento mitológico.</p><p><br /></p><p>Solo existen los huesos que duelen,</p><p>la piel que se escalda,</p><p>las manos que se rompen</p><p>como débil hielo.</p><p><br /></p><p>Un reloj</p><p><br /></p><p>La bestia</p><p><br /></p><p>El dolor</p><p> (Físico,</p><p><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> metafísico)</span><br /></p><p><span><br /></span></p><p><span>Ausencia, gritos sin respuesta.</span></p><p><span>Se aleja mi corazón.</span></p><p><span><br /></span></p><p><span>Nuevamente la oscuridad,</span></p><p>noche sin final</p><p>sueños sin descanso.</p><p><br /></p><p>Fiebre, artralgias.</p><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-1752427034424453482023-11-17T18:36:00.000-08:002023-11-17T18:36:54.041-08:00Los sueños inalcanzables<p><span> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7AWV6RkjkDHwCxV7eXqYkDrg8v4wp2CKmcPZ1lW9NKgcImrYma72AxpjYqslB9l4BziGzInYEr5sjiKLTvh_IxO62scbaUnmiKrY5wExAwMK1nGAga7y0MwrAHf8BYhl9buPMUJqPFZjImcw921l1ejP8J03R-8cDZxGYhuz8MsAXTmZ-w3XwE_EB-lJQ/s2048/IMG_7804.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1368" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7AWV6RkjkDHwCxV7eXqYkDrg8v4wp2CKmcPZ1lW9NKgcImrYma72AxpjYqslB9l4BziGzInYEr5sjiKLTvh_IxO62scbaUnmiKrY5wExAwMK1nGAga7y0MwrAHf8BYhl9buPMUJqPFZjImcw921l1ejP8J03R-8cDZxGYhuz8MsAXTmZ-w3XwE_EB-lJQ/s320/IMG_7804.JPG" width="214" /></a></div><br /><p></p><p><br /></p><p> Las cosas imposibles de recordar</p><p>Las cosas que sabes que realmente eres</p><p><br /></p><p>Mi perfume favorito de toda la vida lo usé solamente las veces que vi a cierta mujer.</p><p><br /></p><p>Hace tiempo ya que no lo he usado.</p><p><br /></p><p>Hay oscuridad más bella que otra.</p><p>Hay artistas que no logran transmitir su hermosura.</p><p><br /></p><p>Interrogación.</p><p>Ojos.</p><p>Fuego.</p><p><br /></p><p>Odio reconocer</p><p>tu frío cementerio.</p><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-86295139420159109702023-10-14T22:02:00.001-07:002023-10-14T22:02:28.859-07:00Coldest Winter<p><br /></p><p> Bondadosa incluso en la crueldad.</p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>-(.)$/$:llñ</p><p><br /></p><p>Yo arderé al morir</p><p><br /></p><p>(Esa sombra que recordabas para la definición de</p><p>terror.)</p><p>Heraldo de calamidad.</p><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-22008872779098337262023-09-15T23:21:00.005-07:002023-09-15T23:23:13.254-07:00Asmodea<p><br /></p><p><br /></p><p> <span style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">Enfermo</span><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;"> </span></p><p><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">De las enfermedades</span><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;"> </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Que solo llegaban a</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Enfermar a Dios</span></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 22px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;"></span><br /></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Seguir el camino </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Del poeta</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Que murió </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">En un charco de sangre</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Sobre sus versos </span></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 22px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;"></span><br /></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Ventana que asoma</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Luna negra </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Espejo de tinieblas </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Sus heraldos</span></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 22px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;"></span><br /></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 22px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;"></span><br /></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 22px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;"></span><br /></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;"> <span class="Apple-converted-space"> </span>(La seule solution, c'était mourir)</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">Los recuerdos tristes</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;">De nuestra ciudad en ruinas</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 17px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody;"><br /></span></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-54651699366573856372023-08-16T20:41:00.000-07:002023-08-16T20:41:20.339-07:00Láquesis<p><br /></p><p>"你会看到满月升起几次呢?"</p><p><br /></p><p style="text-align: justify;">En los hondos momentos del camino que me llevaron a este punto, se han deshecho los muros de prisiones que yo mismo construí, y de donde no me permitía salir. Pude encontrar no solo una salida, no solo una forma de destruir esa cárcel. Encontré el inicio, encontré mi propio final, descubrí que dentro de mí estaban las cosas que creí tener que buscar en el exterior, en los rincones desconocidos de la consciencia estaba la flor, el mar, la luna. La decisión. Todas las opciones. Los desenlaces. Las posibilidades imaginadas, el poder soñado, el potencial ignorado. </p><p style="text-align: justify;">El camino fue la reconstrucción, volver a buscar la definición de lo que se llegó a sentir con la mayor intensidad posible, volver a encontrar el significado de lo que se creía. Elegir, creer elegir. Ser arrastrado por el hado.</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2XctoWGa8paP9qb8yeGcR4RiOp2ppnXZHE0XeIZyn6NpDPYvEsPbVns3YKV2yiFjNIUuQRLbYTpRxmmCITIz-c3iFg2_wADBGJDzM_6iNNieGoP8pjU_oKsxP9gebJUyvPBugm-YLwrhVIvwk8rOOJNY-tsL9U1b-nmeA82ngNseNVIIJapCQLT1ONSN-/s2048/IMG_4076.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1542" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2XctoWGa8paP9qb8yeGcR4RiOp2ppnXZHE0XeIZyn6NpDPYvEsPbVns3YKV2yiFjNIUuQRLbYTpRxmmCITIz-c3iFg2_wADBGJDzM_6iNNieGoP8pjU_oKsxP9gebJUyvPBugm-YLwrhVIvwk8rOOJNY-tsL9U1b-nmeA82ngNseNVIIJapCQLT1ONSN-/s320/IMG_4076.jpeg" width="241" /></a></div><br /><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-44804911617910965912023-08-04T22:51:00.001-07:002023-08-04T22:57:47.739-07:00Viento de plata<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeAqkQ2PPk4BqGQbk0SBMH8ffUXyvNzL1jdEbOzLJ3TNJsI6g-53RSSfEaLhlHOvvlp30PgHNW6feA18l8WPvhlTFHTQutii1LSYaMc5PQ9GdPb4hfum6LPdVUnhavV9bRwFcmCgdeQOW_LQsJK1q1jE_Y94ZgciIiZ2Wma04c3fDUnuLvqDJIRkz56pX5/s1416/Captura%20de%20pantalla%202023-08-04%20a%20la(s)%2023.57.01.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1416" data-original-width="1160" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeAqkQ2PPk4BqGQbk0SBMH8ffUXyvNzL1jdEbOzLJ3TNJsI6g-53RSSfEaLhlHOvvlp30PgHNW6feA18l8WPvhlTFHTQutii1LSYaMc5PQ9GdPb4hfum6LPdVUnhavV9bRwFcmCgdeQOW_LQsJK1q1jE_Y94ZgciIiZ2Wma04c3fDUnuLvqDJIRkz56pX5/s320/Captura%20de%20pantalla%202023-08-04%20a%20la(s)%2023.57.01.png" width="262" /></a></div><br /><p><br /></p><p> Viento de plata</p><p>Mi veneno</p><p><br /></p><p>Su sola existencia</p><p>es mi dosis letal</p><p><br /></p><p>¿sabes qué es?</p><p><br /></p><p>Es cuando sucede</p><p><br /></p><p>Lo que temías, lo que</p><p>querías que no sucediera</p><p> pero sabías que</p><p>llegaría</p><p>pera herirte</p><p> para cambiar otra vez</p><p> tu perspectiva de la vida.</p><p><br /></p><p>Frío, melancolía, te extraño,</p><p>congelada aurora, llanto estelar</p><p><br /></p><p> negrura</p><p> entre mi lejano reino</p><p> de la tristeza</p><p>entre las estrellas.</p><p><br /></p><p>Vientos púrpura,</p><p> un santuario marmóreo,</p><p>aquí encuentro la fuente de mi dolor.</p><p><br /></p><p> Al final,</p><p> la blancura</p><p>del amanecer,</p><p> frío,</p><p>azul,</p><p> otra esperanza.</p><p><br /></p><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-15419165397294824302023-07-30T13:31:00.001-07:002023-07-30T13:33:57.238-07:00Respiro<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p>Respiro el sentimiento</p><p>que provoca un nublado amanecer</p><p>un domingo como cualquiera</p><p>en que parece que he logrado</p><p>redefinir la tranquilidad.</p><p><br /></p><p>Sentir ser nuevamente</p><p>alguien a quien se reconoce,</p><p>saber qué se guarda</p><p>en los rincones del alma,</p><p>creer otra vez.</p><p><br /></p><p>Volver a conocidos caminos</p><p>a los lugares antes visitados</p><p>a esos ojos</p><p>y descubrir significados</p><p>nuevos para el corazón.</p><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-49127741187998042652023-06-06T10:34:00.000-07:002023-06-06T10:34:19.848-07:00Quién III<p> La realidad ya la habíamos visto ambos. No sé qué nos hizo creer algo distinto, qué fue lo que nos hizo tan fácil imaginar y atrevernos a ir más allá. Ahora solo quedan recuerdos, una nueva herida, un abismo nunca antes conocido, pero a la vez no es un dolor ante el cual no sepa qué hacer. Veo lo que estuvo bien y lo que estuvo mal, lo que me sirvió para crecer y lo que no, puedo discernir entre lo que era bueno y lo que nunca debí aceptar. No hay necesidad de prolongar el sufrimiento. Durará este dolor lo que tenga que durar, pasará y las cosas seguirán su curso. La verdad prevalece y la mentira perece. Las flores se marchitan, duele cada latido del corazón, lo llena todo la ausencia. Aquí se queda un poco de ti, y yo seguiré.</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-86295260806677686932023-04-24T21:01:00.000-07:002023-04-24T21:01:25.624-07:00Quién II<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrcm0iHqDzEQ1AqobucwI1unnEq9jw3wMf-1zMdxS4QvHPZ7l17xQphWhy2fxNG5ZMdEefCkbCjdl1q0uDfhn44tIux7MI7S_y9otn234xQ0Azh8zV7CNBNpod2tqvoc74G-GBDmUbyvOhcqqimh6uYg12Urv7rlpy_QRarkTF50lKtnAaTUIQgt2kzg/s2048/IMG_4304.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1456" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrcm0iHqDzEQ1AqobucwI1unnEq9jw3wMf-1zMdxS4QvHPZ7l17xQphWhy2fxNG5ZMdEefCkbCjdl1q0uDfhn44tIux7MI7S_y9otn234xQ0Azh8zV7CNBNpod2tqvoc74G-GBDmUbyvOhcqqimh6uYg12Urv7rlpy_QRarkTF50lKtnAaTUIQgt2kzg/s320/IMG_4304.jpeg" width="228" /></a></div><br /><p></p><p>La posibilidad cercana, tanto</p><p>que los dedos la perciben,</p><p>que el alma la siente</p><p>prácticamente en su interior.</p><p><br /></p><p>El olvido del dolor,</p><p>volver único a ese ser,</p><p>ese otro, darle un lugar</p><p>junto al de Dios y la poesía.</p><p><br /></p><p>Sentir el haber sido elegido,</p><p>la disipación de la niebla</p><p>que encarceló el espíritu,</p><p>y que al fin, ve.</p><p><br /></p><p>No queda sombra que oculte</p><p>lo que el corazón busca,</p><p>pues este ha creado en si mismo,</p><p>un Edén, melodioso.</p><p><br /></p><p>Mis palabras te encuentran,</p><p>me guía tu respiración, </p><p><span> <span> tu expresión,</span></span><br /></p><p>tu mirada es mi sepulcro,</p><p>tu voz, el cielo.</p><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-58125734536496428642023-04-06T01:10:00.000-07:002023-04-06T01:10:16.371-07:00Quién<p style="text-align: justify;"> Sé que somos, en este momento de nuestra vida, sólo una bonita coincidencia. En unos años, ni tú ni yo estaremos aquí. Cada uno estaremos viviendo lo que sea que el destino nos tenga preparado, pero muy probablemente, no estaremos nosotros en el futuro del otro. Somos solo este instante, este momento. Fuimos cada una de las palabras, de las miradas, de los segundos que las manos se tocaron. Solo seremos el ahora, porque cuando el tiempo pase, estaremos lejos, aunque nuestros corazones no puedan olvidar por completo, aunque haya habido puntos en el tiempo en que hayamos coincidido, después, no habrá más que recuerdos. No sabremos el significado de las heridas, nos preguntaremos toda la vida qué pudo haber sido. En los momentos en que recordemos la existencia del otro, habrá más que solo memoria, pero pensaremos también en por qué no es posible la presencia. Llegará el día en que seamos olvido, y no lo sabremos.</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-48404814856672479122023-04-02T21:21:00.001-07:002023-04-02T21:26:16.715-07:00Solaz<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5g6f3DsZfuZ9CRig_1v115jiii73lx-1GWRMq-qov0SpL_hN6qIavJom3rG2RIy4OyMb356QOTQ6jiFpwp9BlwJSIyu3fJwdFv-wOtyP6N_h66vXPdmizgIf-nyvJkp39kVH1urOhWx9HgTz0gHVdBNJTCbmxCfgmyEnzJhlXL_JexfAfpdn_gR6bDQ/s2048/IMG_3829.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1597" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5g6f3DsZfuZ9CRig_1v115jiii73lx-1GWRMq-qov0SpL_hN6qIavJom3rG2RIy4OyMb356QOTQ6jiFpwp9BlwJSIyu3fJwdFv-wOtyP6N_h66vXPdmizgIf-nyvJkp39kVH1urOhWx9HgTz0gHVdBNJTCbmxCfgmyEnzJhlXL_JexfAfpdn_gR6bDQ/s320/IMG_3829.jpeg" width="250" /></a></div><br /><p><br /></p><p>¿Qué hago con mi alma, con mi espíritu?</p><p>¿Qué hago con mi corazón y cada uno de sus latidos</p><p>que es una pregunta, un laberinto invisible,</p><p>una afrenta a mi realidad?</p><p><br /></p><p>¿Qué le digo a mi silencio,</p><p>qué le podría preguntar</p><p>al abandono, a los pasos</p><p>que me guían en la oscuridad?</p><p><br /></p><p>Cada mañana una pregunta,</p><p>a veces la misma,</p><p>una y otra vez, en la voz</p><p>de la pena, de la orfandad.</p><p><br /></p><p>¿Qué hacer en el vacío</p><p>donde resuenan todas las preguntas,</p><p>mas que tratar de iluminar</p><p>con palabras la eternidad?</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-77666679530529849672023-03-18T19:04:00.007-07:002023-03-18T19:11:28.710-07:00Adioses<p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq-vjZDAPeZOrm-V67wOKOX8Bvf74HnO0Ilk6_SH4wLh_s7eNCvYoYC3aH4-4R1HSMsV90O1Rt1oWppE3GSgFVkhzlr_QCxFiswht-TAPm7lfB1MnZ4L3y0UnUiXArvfGo1COFoCm3X8KDS6iBOUd81-w76e8NelEkWyuk6L64zmO0bxJUgD_UyfoYLA/s2048/335067793_5931057383608207_1302462404700467157_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1632" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq-vjZDAPeZOrm-V67wOKOX8Bvf74HnO0Ilk6_SH4wLh_s7eNCvYoYC3aH4-4R1HSMsV90O1Rt1oWppE3GSgFVkhzlr_QCxFiswht-TAPm7lfB1MnZ4L3y0UnUiXArvfGo1COFoCm3X8KDS6iBOUd81-w76e8NelEkWyuk6L64zmO0bxJUgD_UyfoYLA/s320/335067793_5931057383608207_1302462404700467157_n.jpg" width="255" /></a></div><p><br /></p><p>Reconozco el sentimiento</p><p>el que emerge de ese instante</p><p>en que acabó tu boca de pronunciar</p><p>el origen de noches por venir</p><p>sombras de lejanos paisajes</p><p>en las que se escondían</p><p>las visiones de mi ilusión.</p><p><br /></p><p>Están ahí, en tus ojos,</p><p>los arcanos de la belleza,</p><p>los misterios de la bondad,</p><p>que nunca mas contemplaré</p><p>ahora que anochece</p><p>ahora que mi mano</p><p>se despide de la tuya.</p><p><br /></p><p>Quedan preguntas atroces</p><p>versos que dormirán</p><p>en lo profundo del olvido.</p><p>Este sentimiento que recuerdo</p><p>se derrama en mi rostro</p><p>y traza cada gota</p><p>una nueva y desconocida pena.</p><p>_</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-64896742385340108882023-03-09T15:20:00.000-08:002023-03-09T15:20:40.785-08:00Regalar un libro<p style="text-align: justify;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivqck0R_MQN4sJXqonMF-9HSoV8v55ElVKKz_WoZ8NJ7KQSb4korD6fWGjp-VYDfG0m2o-eqPDx7QhNA5t0O-qEE76cuOKpt1uk6tuRiAKE7G3Ko2vYmo9rPKtPdpRMGxoZmnLpKkNWnMZ55v1y4RhNaiBGW35VpDgYtRbWQoyZR4wY8TUUp8fnFhANw/s4032/IMG_3420.HEIC" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivqck0R_MQN4sJXqonMF-9HSoV8v55ElVKKz_WoZ8NJ7KQSb4korD6fWGjp-VYDfG0m2o-eqPDx7QhNA5t0O-qEE76cuOKpt1uk6tuRiAKE7G3Ko2vYmo9rPKtPdpRMGxoZmnLpKkNWnMZ55v1y4RhNaiBGW35VpDgYtRbWQoyZR4wY8TUUp8fnFhANw/s320/IMG_3420.HEIC" width="240" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Es un poco irónico cómo algunas cosas resultan en la vida. Esos cambios que llegan sin ser esperados y que tienen una verdadera repercusión en la forma en que los días se desenvuelven. Ahora, sin embargo, creo tener las armas para enfrentar mejor estas cosas que pasan. Porque al final son eso, cosas que pasan, cosas que siempre pasarán, cosas que no se pueden evitar porque son inherentes a la forma en que se supone que los humanos viven. </p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Estoy leyendo "Perras de reserva", extraordinario libro de relatos de Dahlia de la Cerda, escritora hidrocálida y activista. Inicialmente, mi idea era la de regalar este libro a alguien que pienso que lo hubiera apreciado. No es que yo vaya por la vida regalando libros. Los regalo a quienes quiero, a quienes estimo. Es una de mis formas de manifestar cariño y admiración. No solo es el acto de regalar en donde esto estriba, sino también en el libro que regalo. Nunca es cualquier libro. Debe tener algo de mí, debe significar algo que yo regale ese libro en particular. No es un acto fortuito.</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">No han sido pocas las veces que he regalado un libro, porque, insisto, esta es una manera en que se expresa el lenguaje de mi afecto. Pero tampoco han sido demasiadas. Podría decir que cada ocasión la he considerado importante. Creo incluso recordar todos los libros que he regalado. Salvo algunas excepciones han sido siempre libros que yo he leído previamente y por lo cual puedo estar seguro de lo que quiero decir al regalarlo. Es un mensaje, podría decirse. A pesar de que como otras formas de arte la literatura está abierta a la interpretación del individuo, hay algo más o menos específico que quiero transmitir. No debe limitarse esto al contenido, pues influyen otras cosas en por qué ese libro. El autor, su historia, su nacionalidad, el idioma, la historia particular de la obra, etcétera. </p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">He regalado de todo tipo de libros, de diversos autores. Algunos se han repetido, en casos quizá muy específicos, pero definitivamente no es igual la intención o el mensaje (valga esta expresión tan burda). No es lo mismo regalarle "Así habló Zaratustra" a un buen amigo que a alguien con quien tenemos un vínculo distinto. Todo depende de la naturaleza de ese vínculo, e incluso del momento en que se entrega el presente. Esto pasa también cuando leemos y releemos algo. A propósito del ejemplo utilizado, este libro de Nietzsche es de los que más he releído en mi vida. Cada vez ha sido una experiencia diferente, cada vez creo comprenderlo más. Esto ha dependido justamente del momento en que estoy de mi vida y del acto mismo de releer. Borges mencionaba la importancia de esto último, "salvo que para releer, se necesita haber leído".</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">En fin, creo también que quienes han recibido un libro de mí saben la mayoría de las cosas que aquí he mencionado. ¿Por qué escribir sobre esto ahora? Bueno, sentía necesario externarlo, simplemente. Darle forma de palabras a ciertos sentimientos, aliviar ansiedades, mitigar el desasosiego. La literatura, escribir, los libros, también tienen este poder.</p><p style="text-align: justify;">===</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-9423466424840312042023-03-02T19:01:00.001-08:002023-03-02T19:01:56.416-08:00Fantasmas<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrxa6Kr-NG0Hw95VWO-E1aK8JDr2m006f3iWf3ois67V63rkTxf83qt3lzCUpVhjA3ph5VdlhHgSe4ZPHfmwL5Zr8EC87TW7duJH9r5aaBqPMb2rGSm9YeJuKeBLfx9GWNq3Zlg0cSNsIzlhsScYEQ342V_LB04sfJfBV1RgYxvHZ8Vcf1XeB3pG5VZA/s2048/334441500_756860092287280_1104005669152242332_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1562" data-original-width="2048" height="244" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrxa6Kr-NG0Hw95VWO-E1aK8JDr2m006f3iWf3ois67V63rkTxf83qt3lzCUpVhjA3ph5VdlhHgSe4ZPHfmwL5Zr8EC87TW7duJH9r5aaBqPMb2rGSm9YeJuKeBLfx9GWNq3Zlg0cSNsIzlhsScYEQ342V_LB04sfJfBV1RgYxvHZ8Vcf1XeB3pG5VZA/s320/334441500_756860092287280_1104005669152242332_n.jpg" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: left;"><br /></p><div style="text-align: left;">No hay necesidad de decir nada más.</div><div style="text-align: left;">En los silencios encontraba ya</div><div style="text-align: left;">lo que ocultaban las letras.</div><div style="text-align: left;">No queda nada por ver,</div><div style="text-align: left;">los ojos aceptan la ceguera</div><div style="text-align: left;">que certezas falaces</div><div style="text-align: left;">les han provocado.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">No queda tampoco nada que explicar,</div><div style="text-align: left;">nada que contar,</div><div style="text-align: left;">se quedan vacías las noches</div><div style="text-align: left;">los rostros </div><div style="text-align: left;">las páginas de los libros</div><div style="text-align: left;">ciertos sitios de la piel</div><div style="text-align: left;">ciertos puntos del tiempo.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Vuelve a ser nada</div><div style="text-align: left;">la pira en que se consumían</div><div style="text-align: left;">los fragmentos de ilusiones,</div><div style="text-align: left;">de dolorosas y dulces dudas.</div><div style="text-align: left;">Se han convertido</div><div style="text-align: left;">el primer momento del día</div><div style="text-align: left;">y el último de la vigilia</div><div style="text-align: left;">en conversaciones entre fantasmas.</div><div style="text-align: left;"><br /></div>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-50638175196685308172023-02-28T20:13:00.000-08:002023-02-28T20:13:20.959-08:0028/02/2023<p>Se revuelven en estas horas vacías</p><p>entre sueños y espera,</p><p>imágenes de lo que pudiera ser,</p><p>de flores entre tinieblas,</p><p>palabras que desean nacer.</p><p><br /></p><p>En la delgada línea que separa</p><p>mi tacto y lo onírico</p><p>caminas hacía mí</p><p>envuelta en los rayos del sol</p><p>para derramar tu voz.</p><p><br /></p><p>Pero vuelve el sol que solo es sol,</p><p>las palabras que no dicen más que lo que son.</p><p><br /></p><p>Y no hay más que aceptar lo que dicen.</p><p>El olvido ya arrastra lo que había en los sueños.</p><p><br /></p><p>Lo que había de flores, de sol, en tu voz,</p><p>decidió ser ahora</p><p><span> <span> <span> silencio.</span></span></span><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-78500955140973399012022-12-21T18:21:00.000-08:002022-12-21T18:21:00.825-08:00Noche oscura del alma<blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><p style="text-align: right;">"It's a long way to find peace of mind..."</p></blockquote></blockquote></blockquote></blockquote></blockquote><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><p style="text-align: right;">– Nick Cave & The Bad Seeds</p></blockquote></blockquote></blockquote></blockquote></blockquote></blockquote><p><br /></p><p><br /></p><p>No hay coincidencias en esta historia</p><p>que un día, enfermo, ha escrito Dios.</p><p>Febril, delirante, agonizando,</p><p>se postró la Poesía en mi habitación,</p><p>y todo me lo dijo desde el primer día,</p><p>yo creía entender, yo pensaba escuchar.</p><p>La voz apenas había cesado,</p><p>ya todo se derrumbaba a mi alrededor.</p><p>--</p><p><br /></p><p>Una realidad construida</p><p>a partir de todo lo que se creía</p><p>saber sobre la vida</p><p>de un momento a otro</p><p>se desvanecía.</p><p><br /></p><p>Las verdades dejaron de importar.</p><p>Pude ver las grietas</p><p>de mi propio corazón.</p><p>Dejó de significar algo el tiempo.</p><p><br /></p><p>Solo quedaron unas cuantas palabras</p><p>flotando en las tinieblas,</p><p>repitiéndose, invadiendo</p><p>hasta el rincón más pequeño de los sueños.</p><p><br /></p><p>Y eso que lo llenaba todo</p><p>se había convertido en nada.</p><p>El pasado parecía ahora</p><p>un muy breve e insignificante instante.</p><p><br /></p><p>¿Y qué quedaba por hacer</p><p>después de creer haber logrado</p><p>construir por fin algo real</p><p>en esta búsqueda por significado?</p><p><br /></p><p>Solo quedaron sonando</p><p>notas de un durmiente piano,</p><p>versos olvidados, </p><p>como un lamento.</p><p>--</p><p><br /></p><p>Hubo que buscar en las ruinas al menos una diminuta luz que evitara que me convirtiera en parte del desastre a pesar de saber que yo era el desastre mismo o no lo sabía entonces pero se fue haciendo evidente que todo propósito alguna vez imaginado se había convertido en menos que cenizas en algo más intangible que el sentimiento onírico del terror que gobierna las pesadillas y en el interior solo un abismo el vacío que comenzó a marcar cada aspecto de lo que creí que alguna vez había sido eso que me definió lo que fui que se volvió todo olvido lo que soy ahora que es nada lo que creía sentir que actualmente sobre lo que es sentir sentimientos amor ya no sé nada buscar entonces entre los escombros de mí mismo algo que aún viva y definir de nuevo qué es ser definir el aire el piso el movimiento la luz aprender a respirar a ver a pensar</p><p>--</p><p><br /></p><p>Como contar tu historia,</p><p> el por qué de tus</p><p> <span> <span> <span> <span> <span> <span> <span> <span> <span> cicatrices</span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span>(las de las manos,</span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> <span> las de los antebrazos,</span></span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> <span> <span> las del corazón).</span></span></span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>Como contar tus mayores alegrías,</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> y la más honda tristeza,</span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>como eclipse en una época,</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> un tiempo enrarecido.</span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>Como dejar que nuevamente</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>lleguen arrastradas a la costa</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> de la isla desierta</span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> <span> <span> en que me aíslo,</span></span></span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>embotellados rumores</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>de la existencia de la esperanza.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>--</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>No queda más</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> que aceptar el destino,</span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>solo mirar al río</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> <span> <span> <span> <span> fluir,</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> <span> dejar que</span></span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>las llamas me devoren,</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>rendirse ante la tragedia</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>hacia la que el tiempo</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> <span> me arrastra.</span></span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>Dejar que se vaya volando</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> cada uno de los cariños,</span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>de las oraciones,</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> <span> <span> <span> de las súplicas a Dios,</span></span></span></span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>de los amores verdaderos</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>y solo esperar</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span>con la mirada fija</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span><span> en el horizonte</span><br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></p><p><br /></p><p>la libertad</p><p>de mi corazón desencadenado...</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnHa2HWj8ZGLD_Uh57GNB0uCCE86JLX2djQldiP0Pj1RMoYxvmEfYifDNNPbdclZa28HZhVe2eZV-h6ZnfMtywBY7MbMq3Mmvirzs9MD-kPFcz5sHh4oDbt62q40i4uiJNmmxF-_hnEsvKFDF-JCBuZER-QMQHm7XLRXqmkSxvXYgP5SLCBn0NoVu3nw/s4032/3766FE8F-3569-414A-9E63-A5E95EA11E4C.heic" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnHa2HWj8ZGLD_Uh57GNB0uCCE86JLX2djQldiP0Pj1RMoYxvmEfYifDNNPbdclZa28HZhVe2eZV-h6ZnfMtywBY7MbMq3Mmvirzs9MD-kPFcz5sHh4oDbt62q40i4uiJNmmxF-_hnEsvKFDF-JCBuZER-QMQHm7XLRXqmkSxvXYgP5SLCBn0NoVu3nw/s320/3766FE8F-3569-414A-9E63-A5E95EA11E4C.heic" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-79234710383757485722022-11-26T21:21:00.002-08:002022-11-26T22:36:50.793-08:00Humo<p>A veces perder es la constante.</p><p>El fracaso, la eterna opacidad</p><p>Del horizonte.</p><p>Una certeza de cuando en cuando</p><p>Sería benéfica.</p><p>Pero de nada sirve únicamente</p><p>La voluntad</p><p>Cuando en cada segundo la vida</p><p>Traiciona al segundo anterior.</p><p>Y nada puede predecirse.</p><p>Un día la flor siempre luce bella,</p><p>Y al otro ya está marchita.</p><p><br /></p><p>Hojas y fuego</p><p>Son mi respiración.</p><p>La elevación a otros planos</p><p>Mi inspiración.</p><p>Y al espirar busco expulsar</p><p>El humo</p><p>De aquello que hace ascuas </p><p>Al fondo de mi alma.</p><p><br /></p><p>Y la verdad nunca se sabrá.</p><p>Siempre estará oculta </p><p>En callejones, noches,</p><p>Bajo la loza del duelo,</p><p>De un pesar insuperable.</p><p>Es imposible saber la verdad,</p><p>Predecir cada movimiento</p><p>De las olas del mar,</p><p>Dejar de fracasar.</p><p><br /></p><p>Mejor entregar el alma al fuego</p><p>E inspirar el espíritu de la </p><p>Rebeldía,</p><p>Los demonios del pasado,</p><p>Ignorar el inevitable destino,</p><p>A las parcas,</p><p>Y concentrarse en cada matiz</p><p>De los versos,</p><p>Del humo,</p><p>De las notas de arce,</p><p>De cardamomo,</p><p>Albahaca, azahar, cuero.</p><p><br /></p><p>Mejor ponerse el disfraz de persona,</p><p>De quien no se hace</p><p>Las preguntas incontestables,</p><p>Y solo deja que fluya</p><p>Sin tener certeza alguna</p><p>El movimiento</p><p>De las estrellas.</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-25231480604047083592022-07-01T19:52:00.001-07:002022-07-01T19:54:50.766-07:00Catarsis<div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Sigo siendo una cascada de sentimientos, que caen, que se rompen como cristal. Se caen, se quiebran y me lastiman, me cortan la piel. Hago con mi sangre la figura de una bailarina, la figura de un corazón, la luna y el sol. Mis heridas sanan lentamente, pero ahora veo que sanan. Creía que sangraría por siempre. Creía que nunca cesaría el dolor. Ahora veo que las cosas cambian. Cambian los motivos por los que se sufre, por los que se sonríe, por los que el alma escribe. Se hacen añicos las verdades absolutas, las promesas se olvidan, las creencias se transforman y la mayoría de las ilusiones se olvidan. Algunas no. Algunas cosas permanecen, como cicatrices, como páginas del pasado que al leerlas reviven hasta la música que moldeaba cada momento. Se llena el pensamiento de preguntas que no tienen respuesta, y después de un tiempo, de mucho tiempo y pensar, de pensar y aceptar las pérdidas, estas preguntas dejan de importar. No habrá respuesta. Pero el ruido de las interrogantes se va lentamente y se transforman en otras melodías, en otras que suenan a alivio, a consuelo, a un poco de tranquilidad después del tormento. Ser otro, ser un nuevo yo, alcanzar ese estado de comprensión de la situación, del origen de ciertos pensamientos. No es fácil el camino hacia la paz mental. No es un camino corto. No es un fin. Porque uno cree que llega, que está ahí y que no habrá más que hacer, que algo pasará y que no habrá más esfuerzos que hacer. Pero uno se miente a sí mismo. Se miente con promesas como las que llevaron a esta situación. Como las que llevaron a detestar el silencio y a ensombrecer la soledad. Uno elige si continuar el ciclo de decepciones. Uno elige el dolor o la nada. A veces la nada es un final, pero a ese se llega solo una vez, y si no es realmente el final uno se dará cuenta. La nada puede ser también el principio. Puede que sea el inicio de un aprendizaje inimaginable. Puede ser aceptar los errores, aceptar las imperfecciones. Uno debe entregarse a esa nada y dejar que fluyan todas las confusiones de la vida para que armen algún sentido, o ninguno. El sinsentido es también una forma de creer en el orden.</span></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><br /></span></div><span style="font-family: arial;"><div style="text-align: justify;">Y no es que sea la paz mental algo realmente alcanzable. Pero queda creer en que se está mejor, saber que uno debe volver a aprender lo que es el amor, la paz. Reordenar el interior para crear una nueva forma de entender al mundo. Solo eso queda. Paciencia y fe.</div></span></div>
Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-31480864674608976582022-04-15T12:11:00.001-07:002022-04-15T12:11:13.354-07:00Dolor<p> Está todo en silencio</p><p>y no hay nadie más.</p><p>Solo el corazón que late,</p><p>el cuerpo que aún respira,</p><p>perturban la calma.</p><p><br /></p><p>Ahí dentro</p><p>de ese corazón que late,</p><p>queda un poco de vida.</p><p>A pesar de la calma</p><p>lo abruma el vacío,</p><p>un abismo inconmensurable,</p><p>una ausencia.</p><p><br /></p><p>¿Y qué respira este cuerpo agonizante?</p><p>Solo dolor hay en el aire,</p><p>solo dolor queda en este lugar desolado.</p><p>¿Qué queda por hacer entonces?</p><p>Esperar,</p><p>puede que el corazón pronto se detenga,</p><p>puede que ya decida</p><p>no volver a respirar.</p><p><br /></p><p>_____________________</p><p><br /></p><p><br /></p><p>¿Qué habrá después de la muerte? Tal vez ya no haya nada más, o si acaso una especie de paraíso donde pudiera ver de nuevo a quienes quiero. Qué pensamiento tan tonto. Siempre he deseado que en ese lugar que está después de la muerte todo sea paz, que los sentimientos de amor y felicidad sean permanentes, que sea un lugar donde uno pueda hasta respirar esos sentimientos. Creo haber experimentado eso aquí en la Tierra, en vida, alguna vez...</p><p><br /></p><p>_____________________</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-50148874821405830872022-03-13T20:51:00.003-07:002022-03-13T20:51:32.198-07:00Releer<p> Releyendo el poema</p><p>una y otra vez, aquel</p><p>que provoca el sentimiento</p><p>preciso</p><p>que ahora mi alma clama,</p><p>aquel que ahora</p><p>la desborda,</p><p>me encuentro siempre</p><p>al final</p><p>con la desolación,</p><p>con el reflejo siempre</p><p>en mis ojos</p><p>de una oscuridad que oculta</p><p>la senda que antes era tan clara.</p><p><br /></p><p>Releo el poema,</p><p>y dice cosas que son ciertas,</p><p>cosas que no quisiera que lo fueran.</p><p>Sus versos salen de la página,</p><p>se clavan en mí y el dolor es real.</p><p>Y duelen las cosas que son,</p><p>y las que no son y no serán.</p><p>El dolor es ya lo único verdadero.</p><p><br /></p><p>Llegan de vuelta, siempre,</p><p>a la memoria y a los ojos,</p><p>los versos del poema</p><p>que una y otra vez</p><p>releo.</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-37602144119577826292022-02-05T08:00:00.000-08:002022-02-05T08:00:44.673-08:00La espera<p>Me rodea una realidad</p><p>que apenas puedo reconocer.</p><p>Hablo y solo me responde el silencio.</p><p>Mis ojos no encuentran nada</p><p>de lo que mi alma busca.</p><p>Espero sin saber qué vendrá,</p><p>o si algo alguna vez llegará</p><p>a poner fin a esta espera.</p><p>Espero sin saber cuánto</p><p>tendrá que ser que mi espíritu</p><p>tenga que esperar.</p><p><br /></p><p>No solo me aplasta el tiempo,</p><p>sino también la incertidumbre</p><p>de no saber qué esperar,</p><p>por qué esperar,</p><p>si valdrá para algo esperar.</p><p><br /></p><p>¿Alguien me esperará?</p><p>¿Será por mí mismo que espero</p><p>o es que eso se me exige,</p><p>es que ese corazón lejano</p><p>me espera en la distancia?</p><p><br /></p><p>Pero no sé si pueda seguir así,</p><p>esperando sin saber qué esperar,</p><p>observando pasar la eternidad</p><p>en cada hora de esta vida</p><p>atado por la desesperación.</p><p><br /></p><p>Quizás llegue un punto</p><p>en que deje de esperar</p><p>sin darme cuenta, sin saberlo,</p><p>en que el tiempo pase y no me percate,</p><p>en que la vida avance</p><p>y ya no pese cada instante,</p><p>en que mi alma descanse</p><p>al olvidar que espera.</p><p>Tal vez llegue en algún momento</p><p>una respuesta a la plegaria</p><p>que es esta espera.</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-54484793496445098242021-10-09T08:51:00.000-07:002021-10-09T08:51:29.510-07:00Visión de otoño<p>Flotando entre árboles,</p><p>adornados de agonía, fría soledad,</p><p>observo recuerdos</p><p>del lejano hogar.</p><p><br /></p><p>Difícil definir algo</p><p>que ha dejado de ser una sola cosa.</p><p>No es solo lugar, tiempo,</p><p>la cercanía del otro.</p><p><br /></p><p>La imagen es clara,</p><p>las sensaciones vívidas,</p><p>a pesar de que nos separa</p><p>una distancia inconmensurable.</p><p><br /></p><p>"Imposible", "nunca", son las palabras</p><p>que llegan a la mente al intentar</p><p>saber cuándo volverán mis ojos</p><p>a percibir tal belleza,</p><p><br /></p><p>cuando estarán nuevamente</p><p>llenos los días de paz,</p><p>de cálido abrazo,</p><p>de tiempo suspendido.</p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4341795086316125384.post-84421928481741022892021-03-18T00:39:00.002-07:002021-03-18T08:51:56.651-07:00Agua<p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;"><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.41px;">No son más<br /></span><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.41px;">Que silenciosas gotas de lluvia<br /></span><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.41px;">Que caen al mar,<br /></span><span class="s1" style="font-size: 17.41px;">Que se mueven con sus olas,<br /></span><span class="s1" style="font-size: 17.41px;">Que no cuestionan por qué es lluvia,<br /></span><span class="s1" style="font-size: 17.41px;">por qué es mar.</span></span></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.8px; text-align: left;"><span style="font-family: inherit;"><span class="s1" style="font-size: 17.41px;"></span><br /></span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">En ese silencio, en la lluvia,</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">hay una forma de paz.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Se pertenece al agua,</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Las corrientes arrastran</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Sin oposición alguna.</span></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.8px; text-align: left;"><span style="font-family: inherit;"><span class="s1" style="font-size: 17.41px;"></span><br /></span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Pero no hay agua en mí.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Estoy en ella, rodeado por ella,</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Intentando no ahogarme.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">¿Por qué ser agua, lluvia,</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">seguir las corrientes,</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">moverse con las olas?</span></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 20.8px; text-align: left;"><span style="font-family: inherit;"><span class="s1" style="font-size: 17.41px;"></span><br /></span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Me hundo,</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Me ahoga el agua.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Aquí no hay paz.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">Y seguirán, sin mí,</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">siendo mar,</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-size: 17.4px; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: left;"><span class="s1" style="font-family: inherit; font-size: 17.41px;">corrientes y olas...</span></p>Enrique Espinosa Zúñigahttp://www.blogger.com/profile/10069089913289201718noreply@blogger.com0